Afgelopen maandag keek ik samen met Aïsha de documentaire Tussen wal en schip.
We wisten niet precies wat we konden verwachten, maar we werden vanaf het eerste moment geraakt.

In deze korte video delen we onze eerste indrukken direct na afloop van de film.
Over het Indisch zwijgen, het voelen in je lichaam, en het besef: dit leeft in zoveel families.
Ook in de mijne.

Misschien herken je iets in onze woorden. Of voel je iets in jezelf bewegen.
We delen het met je omdat we geloven dat herkenning helend kan zijn.
Je bent niet alleen.

Laat gerust iets weten als je iets wilt delen, of als het je raakt.

Rustig aan,
Maureen